“Τα παιδιά σας δεν είναι δικά σας παιδιά.
Είναι οι γιοι κι οι κόρες του πόθου της ζωής
για τον εαυτό της.
Έρχονται μέσα από εσάς,
όχι όμως από εσάς.
Και μολονότι είναι μαζί σας,
δεν ανήκουν σε σας.
Μπορείτε να τους χαρίσετε την αγάπη σας,
όχι όμως και τις σκέψεις σας,
Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις.
Μπορείτε να τους παρέχετε ένα κατάλυμα για το σώμα τους,
αλλά όχι για τις ψυχές τους,
Γιατί οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του μέλλοντος,
που είναι κλειστό για σας, ακόμη και για τα όνειρά σας.
Μπορείτε να επιδιώξετε να τους μοιάσετε,
αλλά μην προσπαθήσετε να τα κάνετε να σας μοιάσουν.
Γιατί η ζωή δεν βαδίζει προς τα πίσω,
ούτε και καθυστερεί στο χθες.
Εσείς είσαστε τα τόξα,
απ’ τα οποία εκτοξεύονται σαν ζωντανά βέλη τα παιδιά σας.
…………. “
Ο Προφήτης, Χαλίλ Γκιμπράν, 1923
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου