Η Διάσπαση Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα είναι αποτέλεσμα μιας νευροβιολογικής δυσλειτουργίας στον προμετωπιαίο λοβό (prefrontal cortex)
Όταν τα άτομα με διάσπαση προσοχής προσπαθούν να συγκεντρωθούν η δραστηριότητα του προμετωπιαίου λοβού περιορίζεται αντί να αυξάνεται, όπως συμβαίνει στα άτομα με φυσιολογικούς εγκεφάλους. Είναι, κατά τον ψυχίατρο Amen, βασικά μια γενετικά κληρονομούμενη δυσλειτουργία του προμετωπιαίου λοβού, εξαιτίας εν μέρει μιας έλλειψης της Ντοπαμίνης.
Παιδιά με Ελλειμματική προσοχή
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε μία συγκεκριμένη δραστηριότητα. Η προσοχή τους μεταπηδά από τη μία ασχολία στην άλλη και σπάνια ολοκληρώνουν αυτό που άρχισαν. Το πρόβλημα εντείνεται εάν πρόκειται για κουραστικές και επαναληπτικές ασχολίες με μεγαλύτερη διάρκεια από τις συνηθισμένες. Γενικά, παρασύρονται από πιο διασκεδαστικές και άμεσα
αμειβόμενες καταστάσεις και τείνουν να αποφεύγουν


Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της υπερκινητικότητας αποτελούν η αυξημένη κινητική δραστηριότητα και ομιλία. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ κινούν τα χέρια και τα πόδια τους νευρικά, στριφογυρνούν στη θέση τους ή σηκώνονται στην τάξη χωρίς να πάρουν την άδεια. Είναι ανήσυχα και η κίνησή τους είναι βιαστική και αδέξια. Ακόμη, τα αποτελέσματα σχετικών μελετών έδειξαν ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ κινούνται έως και οκτώ φορές περισσότερο από τα παιδιά της ομάδας ελέγχου. Επιπλέον, μιλούν πολύ, συχνά μουρμουρίζουν ή κάνουν περίεργους θορύβους. Ηρεμούν μόνο μετά από έντονη πίεση των άλλων ή όταν εξαντλούνται σωματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου